Saturday, April 18, 2009

เจนนิเฟอร์ คิ้ม…สายลม…อนิจจัง…ประเทศไทย

วันนี้ เป็นวันสุดท้ายของวันหยุดราชการที่โคตรยาวที่สุดในโลกเห็นจะได้ พวกเรา (ข้าราชการ รัฐวิสาหกิจ รวมทั้งบริษัทเอกชนบางแห่ง) มีโอกาสหยุดพักผ่อนลากยาวตั้งแต่วันศุกร์ที่ 10 เมษายน จนถึงวันนี้ วันอาทิตย์ที่ 19 เมษายน 2552ด้วยคุณูปการของ “คนเสื้อแดง” ที่ออกมาแสดงละครประวัติศาสตร์ให้ชาวโลกได้รู้จักประเทศไทย รู้ว่าดินแดนแห่งนี้ไม่ใช่บ้านป่าเมืองเถื่อน อุดมไปด้วยป่า ด้วยช้าง อย่างที่ฝรั่งหัวแดงบางคนเชื่ออย่างนั้น แต่เราเป็นประเทศที่เจริญสุด ๆ แล้วจริง ๆ เรามีรถเมล์ให้เผาเล่นวันละหลาย ๆ คัน เรามีสนามบินที่เชื่อว่าใหญ่ที่สุดในย่านนี้ให้คนหลาย ๆ พันคนเข้าไปกินไปนอนไปเที่ยว ภายใต้บรรยากาศ “อาหารดี ดนตรีเพราะ” เมื่อต้นปีที่แล้ว….ซึ่งทำให้ผมแอบภูมิใจในความเป็นพลเมืองของประเทศนี้ไม่ได้

มีโอกาสบางช่วงบางตอนของวันหยุด กระแดะเปิดทีวีไปดูข่าว CNN, BBC มีโอกาสเห็นบ้านเมืองของผมได้ออกจอทีวีสู่ทั่วโลก ยิ่งทำให้เก็บอาการความภูมิใจในชาติบ้านเมืองผมไว้ไม่อยู่ แล้วยิ่งได้เห็นท่านผู้นำ และอดีตผู้นำ ทั้งพี่มาร์ค พี่แม้ว ให้สัมภาษณ์สื่อต่างประเทศหัวแดง เป็นภาษาประกิต แบบที่ไม่ต้องมีเอ้อ มีอ้า กันให้รกหู ด้วยแล้ว…สปลัสสั่ม ครับพี่น้อง เรียกได้ว่าไปแสดงตัวที่ไหนในโลกแล้วบอกว่าเป็นคนไทย…ยืดอกได้…ฟันธง

แต่แล้ว สวรรค์ของพวกเราที่มีโอกาสเชยชมในช่วงนี้กว่าสิบวัน ก็ต้องมีอันต้องสิ้นสุดภายในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า พวกเสื้อแดงยอมยกธงขาว (ซึ่งก็น่าจะเป็นแค่ชั่วคราว) พี่สนธิ ลิ้ม ฯ ซึ่งเพิ่งถูกสารพันอาวุธสงครามกระหน่ำใส่ ก็เริ่มจะฟื้นตัว เริ่มมีการแสดงความคิดความเห็นในฐานะประชาชนชาวเสื้อเหลืองได้ โดยที่วงการของขลัง บรรดาพระเครื่อง จตุคาม รวมทั้งเทพโดเรมอน ซึ่งกำลังเป็นที่นิยมนำมาห้อยคอกันขณะนี้ น่าจะเข้ามาจับจองเวลาพบคุณพี่สนธิ เพื่อศึกษาของขลังที่ห้อยอยู่บนคอพี่สนธิเป็นแน่แท้ นี่ยังไม่นับรวมประดาคอหวยใต้ดินบนดิน ซึ่งอีกไม่กี่วันก็คงต้องมาขอทำการขูดขอหวยตามซอกตามหลืบบริเวณจุดซ่อนเร้นของพี่สนธิ เพื่อหาเลขเด็ดเป็นแน่

ก็ถือเป็นความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ของคนที่พอจะหาได้ตามรายทางขณะที่ยังมีลมหายใจอยู่ ซึ่งนับว่าโคตรจะโชคดีที่มีโอกาสสัมผัสความสุขเช่นนี้บนโลกมนุษย์….แล้วมันไปเกี่ยวกะพี่คิ้ม กะเพลงสายลม กะอนิจจัง ยังไง ….อารัมภบทมาซะยืดยาว ตอนนี้กำลังจะเข้าเรื่อง….เขยิบเข้ามาใกล้ ๆ ป๋าอีกนิดซิ จะเล่าให้ฟัง

ระหว่างวันหยุดนี้เอง เซ็ง ๆ เบื่อ ๆ อยากไปทำงานใจจะขาด ตามประสาพ่อหน้ามนคนขยัน (อ้วก…!) แต่รัฐบาลเค้าห้ามไปทำงาน ก็เลยได้แต่นั่ง ๆ นอน ๆ ตามประสาผู้มีอันจะกินอยู่กับบ้าน คุ้ย ๆ แคะ ๆ หาหนังโป๊ะ เอ๊ย หนังธรรมะ ในอินเตอร์เน็ตดู ก็บังเอิญไปเจอะเจอกับมิวสิควิดีโอของเจ๊คิ้มซะนี่ ด้วยความที่เป็นแฟนพันธุ์แท้ของเจ๊แก ไม่ใช่เพราะความสวยสุด ๆ ของแกหรอกนะ แต่เพราะเสียงร้องของแก ที่ไม่ค่อยจะสอดประสานกับใบหน้าของเจ๊แกนะซิ ทำให้ทั้งรักทั้งหลงเสียงของเจ๊คิ้มแกมากว่าสิบปีแล้ว

เอาหละ where where ก็ where where …แปลเป็นไทยว่า ไหน ไหน ก็ ไหน ไหน หลงเข้ามาแล้ว ก็ลองเข้าไปดู เข้าไปฟังซะหน่อย….โอ้โฮเฮ้ยเว้ย มันยอดจริง ๆ หว่ะ เรื่องทำนอง คำร้อง น้ำเสียงของเจ๊แก รวมทั้งเสียงโหยหวนของแซ็กโซโฟน ของเสี่ยโก้ มิสเตอร์เซ็ก เอ๊ย แซ็กแมน คงไม่ต้องพูดถึง มันยอดอยู่แล้ว ถ้าสองคู่ซี๊คู่นี้ หมายถึงตาโก้ กับ เจ๊คิ้ม ได้ร่วมงานด้วยกัน แต่สิ่งที่ทำให้ผมโคตร “อิน” กะเพลงนี้ ก็คงเป็น MV เพลงนี้นี่แหละ…ดูแล้วคิดตามมันทำให้เกิดแง่คิดในชีวิตได้ดีจริง ๆ หว่ะจอร์จ

ชีวิตคนเรามันไม่แน่ไม่นอน หากวันหนึ่งคนที่อยู่ใกล้ ๆ ตัวเรา หรือเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นกับเรา ซ้ำไปซ้ำมาทุกวัน ตื่นมาอีกวัน คนเหล่านั้น เหตุการณ์เหล่านั้น กลับมลายหายไปอย่างไม่มีวันกลับ จะด้วยเหตุอันใดก็ตาม ชีวิตมันคงอ้างว้างโหวงเหวงยังไงชอบกล ซึ่งก็เหมือนกับ MV ชุดนี้ ที่คนเคยรักกันอยู่ดี ๆ แต่วันหนึ่งมีไอ้บ้าที่ไหนไม่รู้มาพรากอีกชีวิตหนึ่งไป….ดูแล้วเหมือนแค่เป็นหนัง แต่นี่แหละชีวิตจริง เป็นชีวิตจริงที่อาจจะเกิดกับใครก็ได้ ในทุก ๆ เวลา ซึ่งว่าไปแล้วหากมันเป็นเรื่องของ “คนอื่น” ก็คงได้แต่ดูแบบผ่าน ๆ ไป แต่ลองคิดดูดิ หากเป็นเรื่องของเราเองหล่ะ หากคนที่จากไปเป็น “คนของเราเอง” หล่ะ ความรู้สึกจะเป็นยังไง

ดู MV ชุดนี้แล้ว เอาใจ เอาตัว ของเราไปใส่ เปลี่ยนตัวละครในเรื่องเป็นตัวเราเอง อาจจะจินตนาการ สร้างเรื่องต่อขยายออกไป แบบประมาณ ว่าคนตายแทนที่จะเป็นตัวเรา กลายเป็นเมียเรา…..ไม่เอาดีกว่า ของสูงอย่าเอามาเล่น….โอ้โฮ โคตรเศร้าเลยหว่ะ…พูดมากไปเดี๋ยวจะเสียอรรถรส เอาเป็นว่า วันนี้ผมเอา Music Video ชุดนี้มาฝากทุก ๆ ท่านครับ ลองใคร่ครวญดูอย่างมีสติ ลองคิดถึงสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นมาในชีวิต ทุก ๆ อย่างที่เกิดขึ้นมันมีคุณค่าทั้งสิ้น ….อยู่กับมันอย่างมีความสุขในทุกวินาที เก็บเกี่ยวความทรงจำ สร้างความประทับใจดี ๆ ให้กับคนรอบข้าง คิดไว้เสมอว่าวันนี้อาจะเป็น “วันสุดท้าย” ของเรา แล้วเราก็จะอยู่กันด้วยความรัก ความไม่ประมาท ความสุข เมื่อเราจากโลกนี้ไป ความรู้สึก สัมผัสดี ๆ ก็คงยังอยู่กับคนที่เรารักตลอดไป….เปรียบดั่ง….สายลมรัก…..เพลงนี้

Thursday, April 16, 2009

คำให้การพยานปากเอก (ตอนที่ 1)

พี่น้องครับ
ชาติบ้านเมืองกำลังระส่ำ  เป็นหน้าที่ที่ทุกคนต้องช่วยกันดูแล
ไม่ต้องไปดูแลบ้านเมืองหรอกครับ มันใหญ่เกินไป แล้วคนรักที่จะดูแลก็มีมากเหลือกำลัง
ไม่ว่าจะเป็นพี่มาร์ค หรือ พี่แม้ว ต่างรักบ้านเมืองกันทั้งน้าน (น้ำลายหก...หุ หุ)


เรามาสนใจดูแลตัวเอง รักตัวเอง ดีกว่า
(ว่าแล้วก็ฮัมเพลงของคุณน้อง ทา ทา ยัง สมัยเธอยังร้ายเดียงสา....ก็เธอไม่รักตัวเอง ไม่เคยดูแลแม้ตัวเอง แล้วเธอจะรักฉันยังไง.....หุ หุ...ทำไมต้อง หุ หุ ฟะ...สงสัย ไอ้ภาษาหัวเราะทางอินเตอร์เน็ตเนี่ย ?)
ครับ...วันนี้ผมมีเรื่องดี ๆ มาฝาก พี่น้อง
เป็นวิดีโอลิงค์ ของพยานปากเอก ครับพี่น้อง (ทันสมัย เข้ากับเหตุการณ์ สีเหลือง สีแดง ได้ดีมั่ก ๆ )
เป็นแบบว่า กึ่ง ๆ  Reality Show ครับ พี่น้อง เพียงแต่ว่าพี่น้องไม่ต้องส่ง SMS โหวตเข้ามา
เพียงแค่ Forward ส่งให้คนที่พี่น้องรัก รวมทั้งคนที่พี่น้องเกลียด ก็เพียงพอแล้วครับ
เอ้าพร้อมแล้วก็เข้าไปชมกันเลยนะครับพี่น้อง


อ้อ...ชมเสร็จแล้ว ขอแรงพี่น้องกรอกแบบสอบถามที่ลิงค์ด้านล่างนี้ด้วยนะครับ
Click ลิงค์ด้านล่างนี้เพื่อเข้าชมได้เลยครับพี่น้อง
http://www.youtube.com/watch?v=iBOWQae_tTA

 
ชมเสร็จแล้ว ก็ขอแรงกรอกแบบสอบถามด้านล่างนี้
ด้วยการ Click ลิงค์ด้านล่างนี้อีกเช่นกันครับ
http://spreadsheets.google.com/viewform?formkey=cHZxTVR0NG1FTmJRdkNFd19aMGxGWGc6MA..
ขอบคุณคร้าบ...
บุญรักษาครับ พี่น้อง
...จาก...คุณแรก

Slide1